Które kraje mają najwyższe wskaźniki zachorowań na cukrzycę?

 

Cukrzyca na mapie świata

Wskaźniki zachorowań na cukrzycę różnią się w zależności od regionu, co odzwierciedla zarówno różnorodność stylu życia, jak i dostęp do opieki zdrowotnej.

Odsetek populacji chorych na cukrzycę; opracowanie ciekawestatystyki.pl na podstawie danych Międzynarodowej Federacji Diabetologicznej

 

Pakistan: Kraj ten ma najwyższy na świecie odsetek dorosłych z cukrzycą – aż 30,8%, co przekłada się na 33 miliony osób. Prognozy wskazują, że do 2045 roku liczba ta może wzrosnąć do 62 milionów, głównie z powodu ubóstwa i niedożywienia.

Wyspy Oceanii: Kraje takie jak Polinezja Francuska, Nowa Kaledonia czy Samoa Amerykańskie zmagają się z alarmującym wskaźnikiem zachorowań przekraczającym 20%. Przyczyny to zarówno niedożywienie, jak i rosnąca epidemia otyłości.

Afryka: W krajach takich jak Benin czy Gambia cukrzyca dotyka mniej niż 2% populacji, co jest najniższym wskaźnikiem na świecie. Jednak do 2045 roku liczba chorych na cukrzycę w Afryce ma się podwoić – z 23,6 miliona do 55 milionów.

Globalne statystyki cukrzycy

Odsetek osób chorujących na cukrzycę wg kraju:

Kraj / terytorium	% chorych na cukrzycę w wieku 20-79 lat
Pakistan	30,8%
Polinezja Francuska	25,2%
Kuwejt	24,9%
Nauru	23,4%
Nowa Kaledonia	23,4%
Północne Mariany	23,4%
Wyspy Marshalla	23,0%
Mauritius	22,6%
Kiribati	22,1%
Egipt	20,9%
Samoa Amerykańskie	20,3%
Tuvalu	20,3%
Wyspy Salomona	19,8%
Katar	19,5%
Guam	19,1%
Malezja	19,0%
Sudan	18,9%
Arabia Saudyjska	18,7%
Fidżi	17,7%
Palau	17,0%
Meksyk	16,9%
Papua-Nowa Gwinea	16,7%
Zjednoczone Emiraty Arabskie	16,4%
Saint Kitts i Nevis	16,1%
Mikronezja	15,6%
Vanuatu	15,6%
Jordania	15,4%
Tonga	15,0%
Syria	14,9%
Belize	14,5%
Turcja	14,5%
Bangladesz	14,2%
Barbados	14,0%
Oman	13,8%
Portoryko	13,3%
Gwatemala	13,1%
Bermudy	13,0%
Kajmany	13,0%
Surinam	12,7%
Trynidad i Tobago	12,7%
Grenada	12,6%
Wyspy Dziewicze (USA)	12,4%
Tanzania	12,3%
Zambia	11,9%
Antigua i Barbuda	11,7%
Komory	11,7%
Curaçao	11,7%
Dominika	11,7%
Gujana	11,7%
Saint Lucia	11,7%
Singapur	11,6%
Bahrajn	11,3%
Sri Lanka	11,3%
Brunei Darussalam	11,1%
Jamajka	11,1%
Afganistan	10,9%
Chile	10,8%
Republika Południowej Afryki	10,8%
Irak	10,7%
USA	10,7%
Chiny	10,6%
Indonezja	10,6%
Republika Dominikany	10,5%
Bhutan	10,4%
Hiszpania	10,3%
Albania	10,2%
Andora	9,7%
Tajwan	9,7%
Tajlandia	9,7%
Indie	9,6%
Tunezja	9,6%
Wenezuela	9,6%
Nikaragua	9,3%
Malediwy	9,2%
Samoa	9,2%
Palestyna	9,2%
Bośnia i Hercegowina	9,1%
Iran	9,1%
Czarnogóra	9,1%
Maroko	9,1%
Portugalia	9,1%
Serbia	9,1%
Urugwaj	9,0%
Haiti	8,9%
Bahamy	8,8%
Brazylia	8,8%
Kostaryka	8,8%
Brytyjskie Wyspy Dziewicze	8,7%
Libia	8,7%
Nepal	8,7%
Cypr	8,6%
Korea Północna	8,6%
Timor Wschodni	8,6%
Izrael	8,5%
Seszele	8,5%
Kolumbia	8,3%
Panama	8,2%
Liban	8,0%
Malta	8,0%
Saint Vincent i Grenadyny	8,0%
Hong Kong	7,8%
Macao	7,8%
Kanada	7,7%
Kuba	7,6%
Paragwaj	7,5%
Bułgaria	7,4%
Dżibuti	7,4%
San Marino	7,4%
Kambodża	7,3%
Watykan	7,3%
Malawi	7,3%
Algieria	7,1%
Czechy	7,1%
Myanmar	7,1%
Filipiny	7,1%
Węgry	7,0%
Uzbekistan	7,0%
Niemcy	6,9%
Mongolia	6,9%
Polska	6,8%
Korea Południowa	6,8%
Namibia	6,7%
Turkmenistan	6,7%
Japonia	6,6%
Kazachstan	6,6%
Kirgistan	6,6%
Tadżykistan	6,6%
Burundi	6,5%
Erytrea	6,5%
Estonia	6,5%
Rumunia	6,5%
Rwanda	6,5%
Somalia	6,5%
Sudan Południowy	6,5%
Australia	6,4%
Grecja	6,4%
Włochy	6,4%
Salwador	6,3%
Wyspa Man	6,3%
Wielka Brytania	6,3%
Laos	6,2%
Monako	6,2%
Nowa Zelandia	6,2%
Finlandia	6,1%
Liechtenstein	6,1%
Macedonia Północna	6,1%
Wietnam	6,1%
Łotwa	5,9%
Luksemburg	5,9%
Republika Środkowoafrykańska	5,8%
Czad	5,8%
Demokratyczna Republika Konga	5,8%
Litwa	5,8%
Słowacja	5,8%
Słowenia	5,8%
Gruzja	5,7%
Armenia	5,6%
Azerbejdżan	5,6%
Białoruś	5,6%
Mołdawia	5,6%
Rosja	5,6%
Ukraina	5,6%
Boliwia	5,5%
Kamerun	5,5%
Kongo	5,5%
Gwinea Równikowa	5,5%
Gabon	5,5%
Islandia	5,5%
Argentyna	5,4%
Jemen	5,4%
Dania	5,3%
Francja	5,3%
Botswana	5,2%
Niger	5,2%
Honduras	5,1%
Etiopia	5,0%
Szwecja	5,0%
Chorwacja	4,8%
Peru	4,8%
Angola	4,6%
Austria	4,6%
Eswatini	4,6%
Lesoto	4,6%
Madagaskar	4,6%
Szwajcaria	4,6%
Uganda	4,6%
Niderlandy	4,5%
Ekwador	4,4%
Aruba	4,3%
Kenia	4,0%
Wyspy Owcze	3,8%
Belgia	3,6%
Nigeria	3,6%
Norwegia	3,6%
Grenlandia	3,3%
Mozambik	3,3%
Senegal	3,1%
Irlandia	3,0%
Ghana	2,6%
Burkina Faso	2,1%
Wyspy Zielonego Przylądka	2,1%
Wybrzeże Kości Słoniowej	2,1%
Gwinea	2,1%
Gwinea Bissau	2,1%
Liberia	2,1%
Mali	2,1%
Mauretania	2,1%
Sierra Leone	2,1%
Togo	2,1%
Zimbabwe	2,1%
Gambia	1,9%
Benin	1,1%

 

Dane wskazują, że kraje o najwyższym odsetku chorych na cukrzycę znajdują się głównie w Azji, na Bliskim Wschodzie i na wyspach Pacyfiku. Pakistan zajmuje niechlubne pierwsze miejsce z wynikiem aż 30,8%. W Polinezji Francuskiej cukrzyca dotyka 25,2% dorosłej populacji, a w Kuwejcie 24,9%. Co ciekawe, wśród wysp Pacyfiku (Nauru, Nowa Kaledonia, Wyspy Marshalla) wskaźniki wynoszą ponad 23%, co może być związane z ograniczonym dostępem do zdrowej diety i nowoczesnej opieki medycznej.

Na drugim biegunie znajdują się kraje afrykańskie, takie jak Gambia (1,9%) czy Benin (1,1%). Te niskie wartości wynikają głównie z odmiennych nawyków żywieniowych oraz mniejszego udziału żywności przetworzonej w diecie.

Cukrzyca w Europie i w Polsce

W Europie sytuacja wygląda zdecydowanie lepiej niż w wielu innych regionach świata. Średnia wynosi 7%, a liderami pod względem zdrowia metabolicznego są takie kraje jak Belgia (3,6%), Norwegia (3,6%) czy Irlandia (3%).

W Polsce odsetek chorych na cukrzycę wynosi 6,8% (ok. 2,7 mln osób), co jest wynikiem bliskim średniej europejskiej. Choć może się wydawać, że jest to stosunkowo niski odsetek, w praktyce przekłada się na miliony osób, które borykają się z cukrzycą typu 1 lub 2. Według ekspertów rosnąca liczba przypadków jest związana z coraz bardziej siedzącym trybem życia, nadwagą oraz dostępem do wysoko przetworzonych produktów spożywczych.

Dlaczego wskaźniki cukrzycy są tak wysokie?

Wysoki odsetek chorych na cukrzycę w krajach takich jak Pakistan czy Kuwejt można przypisać kombinacji czynników genetycznych i stylu życia. W krajach rozwijających się i bogatych na Bliskim Wschodzie zauważa się szybko rosnącą liczbę osób z nadwagą oraz minimalną aktywność fizyczną. Podobnie na wyspach Pacyfiku, gdzie dieta bogata w cukry proste i tłuszcze nasycone zastąpiła tradycyjne, naturalne produkty.

Kraje z największą liczbą diabetyków

Choć wskaźniki procentowe zachorowań mogą być stosunkowo niskie, ogromne populacje niektórych państw sprawiają, że liczby te są przytłaczające:

• Chiny: „Zaledwie” 10,6% dorosłych cierpi na cukrzycę, ale przekłada się to na 140 milionów chorych – najwięcej na świecie.
• Indie: 9,6% populacji dorosłych, czyli 77 milionów osób, zmaga się z cukrzycą.
• Stany Zjednoczone: Przy wskaźniku 10,7% cukrzyca dotyka 32,2 miliona Amerykanów.

Cukrzyca – rosnące globalne wyzwanie zdrowotne

Mimo ogromnego postępu w medycynie, który pozwala ludziom na całym świecie cieszyć się dłuższym życiem, wiele chorób wciąż stanowi trudne do pokonania wyzwanie. Jedną z nich jest cukrzyca – choroba, która nie tylko dotyka coraz większą liczbę osób, ale również niesie ze sobą ogromne koszty społeczne i ekonomiczne. Wpływ cukrzycy różni się jednak w zależności od kraju, pokazując złożoność tego globalnego problemu.

Obecnie ponad pół miliarda ludzi na świecie żyje z cukrzycą, co czyni ją jedną z głównych przyczyn śmierci i niepełnosprawności. Ale czym właściwie jest ta choroba?

Cukrzyca – choroba, która zmienia metabolizm

Cukrzyca to przewlekła choroba, która wpływa na zdolność organizmu do przetwarzania pożywienia na energię. W zdrowym ciele proces ten jest kontrolowany przez insulinę – hormon produkowany przez trzustkę. Insulina pomaga regulować poziom cukru we krwi, umożliwiając jego wykorzystanie jako źródła energii lub magazynowanie na później.

W przypadku cukrzycy ten system ulega zakłóceniu. Trzustka może nie produkować wystarczającej ilości insuliny lub organizm może przestać na nią reagować. W rezultacie poziom cukru we krwi staje się niebezpiecznie wysoki, co z czasem może prowadzić do poważnych uszkodzeń serca, nerek, oczu i innych narządów.

Dwa główne typy cukrzycy

Cukrzyca typu 1: Układ odpornościowy atakuje komórki trzustki odpowiedzialne za produkcję insuliny. Przyczyny tej reakcji są najczęściej związane z genetyką i czynnikami środowiskowymi.

Cukrzyca typu 2: Organizm staje się oporny na insulinę lub produkuje jej zbyt mało, co prowadzi do zaburzeń w regulacji cukru we krwi. Jest to najczęstsza forma choroby, odpowiadająca za 90–95% wszystkich przypadków. Na jej rozwój wpływają czynniki związane z trybem życia, takie jak otyłość, brak aktywności fizycznej, niezdrowa dieta czy palenie papierosów, ale również genetyka.

Cukrzyca – cichy zabójca

Cukrzyca, jeśli nie jest odpowiednio kontrolowana, prowadzi do poważnych powikłań, takich jak:

• choroby serca i naczyń krwionośnych,
• niewydolność nerek,
• uszkodzenie nerwów (neuropatia),
• utrata wzroku.

Jak stawić czoła cukrzycy?

Cukrzyca pozostaje jednym z największych wyzwań zdrowotnych XXI wieku. Aby zahamować jej rosnący wpływ, konieczne jest globalne zaangażowanie w działania profilaktyczne, wczesne wykrywanie i skuteczne leczenie. Bez takich kroków koszty społeczne i ekonomiczne związane z tą chorobą będą tylko rosły.

Każdy z nas ma wpływ na walkę z cukrzycą – poprzez promowanie zdrowego stylu życia i lepszą edukację na temat tej choroby możemy pomóc zmniejszyć jej globalne obciążenie.

Jak przeciwdziałać cukrzycy?

• Zdrowa dieta: Unikanie wysoko przetworzonych produktów, spożywanie pełnoziarnistych węglowodanów, warzyw i zdrowych tłuszczów.
• Regularna aktywność fizyczna: 30 minut dziennie umiarkowanego wysiłku może znacznie zmniejszyć ryzyko zachorowania.
• Regularne badania: Pomiar poziomu cukru we krwi raz w roku powinien stać się rutyną, zwłaszcza dla osób z grupy ryzyka.
• Edukacja: Świadomość społeczna na temat objawów i skutków cukrzycy jest kluczowa w walce z tą chorobą.

Podsumowanie

Cukrzyca to globalny problem, który wymaga współpracy międzynarodowej oraz zmian na poziomie społecznym i indywidualnym. Choć Polska wypada nieco lepiej na tle światowych statystyk, nie ma powodów do samozadowolenia. Walka z cukrzycą powinna być priorytetem w polityce zdrowotnej każdego kraju, ponieważ jej konsekwencje dotykają nie tylko pojedynczych chorych, ale całe społeczeństwa.

Profilaktyka, edukacja i zmiana stylu życia mogą nie tylko poprawić jakość życia milionów ludzi, ale także zapobiec ogromnym kosztom ekonomicznym związanym z leczeniem tej choroby. Warto działać już dziś.